نوروز 90

دخترکم نیکای گلم

خدارو شکر که این عید تو کنار منو بابا بودی

ولی حیف  شد که تو مریض شدی و سه تاییمون از عید چیزی نفهمیدیم

تمام عید لب غذا نزدی و کلی لاغر شدی هیج دکتری هم نفهمید که تو چرا اینجوری شدی ......

من خیلی غصه خوردم ولی تو فقط بازی کردی انگار که نه انگار فقط تا میخواستم بهت غذا بدم بیقراری میکردی و همه غذا هارو تف میکردی.....

منم کارم شده بود گریه

راستش عید خوبی نبود روزای سختی بود خدا رو شکر که گذشت

من خیلی برای غذا نخوردنات حرص میخورم مامانی ولی همه بهم میگن بزرگ میشه این روزا یادت میره

زود زود بزرگ شو مامانی

من خیلی حساس شدم خیلی خستم خیلی نگرانم  زود بزرگ شو عزیز دلم

من خیلی سعی کردم مامان خوبی برات باشم ولی فکر کنم خیلی جاها اشتباه کردم  من و ببخش مامانی دست خودم نیست اگه بیش از حد رو همه چیزت حساسم ......

عاشقتم نیکای گلم